Στο Ιστορικό Αρχείο-Μουσείο Ύδρας θα φιλοξενείται όλο τον Αύγουστο η έκθεση φωτογραφίας του γνωστού καλλιτέχνη
φωτογράφου Γιάννη Σκουλά με τίτλο «Εκτός
πλαισίου χορού..».
Ο Γιάννης Σκουλάς γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Με τη
φωτογραφία ασχολείται από το 1984 και είναι μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών
Τεχνών Ελλάδας από το 1996. Εργάστηκε επί 20 χρόνια στο Φεστιβάλ Αθηνών και φωτογραφίες του βρίσκονται σε
αφίσσες και βιβλία του Φεστιβάλ. Σήμερα
εργάζεται για τον ΕΟΤ.
Έχουν
εκδοθεί πέντε φωτογραφικά λευκώματα/μονογραφίες
με τη δουλειά του επάνω στους Σιδηροδρομικούς Σταθμούς, τους Πέτρινους
Φάρους της Ελλάδας, τους Αρχαιολογικούς Χώρους της Κρήτης και τα Παλαιά
Αυτοκίνητα και, έχει συνεισφέρει μαζί με άλλους συναδέλφους του στη δημιουργία
δεκατριών ακόμη λευκωμάτων.
Έχει
παρουσιάσει 16 ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει επίσης
λάβει μέρος σε οκτώ ομαδικές .
Η έκθεση του Γιάννη Σκουλά η οποία επιτυχώς παρουσιάστηκε
στην Αθήνα, μετά το Black Duck και το
Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης τώρα
ταξιδεύει στην Ύδρα.
Από τις 4 Αυγούστου οι καλύτερες φωτογραφίες μιας 24χρονης φωτογραφικής
πορείας σχετικά με το χορό, ατενίζουν το γραφικό λιμάνι από τον δεύτερο όροφο
του Ιστορικού Αρχείου Μουσείου 'Υδρας.
Πρόκειται για μια πορεία που ανακαλεί τις σημαντικότερες
παραστάσεις διεθνούς κύρους μπαλλέτων ή χοροθεάτρων που ευτύχησαν να
παρουσιαστούν στο Ρωμαϊκό Ωδείο κάτω από την Ακρόπολη.
Με το φακό του ο φωτογράφος αποδρά από το καθιερωμένο
πλαίσιο αποτύπωσης του χορού, επιχειρώντας την υπέρβαση για να αποδώσει την
αίσθηση της αέναης κίνησης σωμάτων και ψυχών.
"Ο Χορός είναι κίνηση, συντονισμός και αίσθηση. Είναι
απογείωση, απώλεια της βαρύτητας, φαντασμαγορία και συναίσθημα. Η φωτογραφία
είναι απεικόνιση στατική. Μονοδιάστατη, αιχμαλωτίζει μια στιγμή και της
προσφέρει αιωνιότητα.
Και εάν η φωτογραφία αποφασίσει να απαθανατίσει το χορό,
τότε ποιά είναι η δική του αποφασιστική στιγμή; Μόλις ο χορευτής ολοκληρώσει τη
χορευτική του παραλλαγή; Όταν το σύμπλεγμα βρίσκεται στο απόγειο της κίνησής
του; Στο κρεσέντο ενός pas des deux;
Αλλά οι χορευτές, χορεύουν και πριν από αυτό το αποφασιστικό
δευτερόλεπτο και οι θεατές, απολαμβάνουν την πορεία της κίνησης μέχρι την
ολοκλήρωσή της. Να το κάνω ξεκάθαρο δεν με αφορά, ούτε σκοπός μου είναι η
τελειότητα. Συγκινούμαι όμως απεριόριστα από το δρόμο για την απόκτηση της, από
την προσπάθεια για την επίτευξή της. Φωτογράφιζα με το ένα μάτι γυμνό να βλέπει
το όλον και το άλλο να συνυπάρχει με τα μέλη της ομάδας μέσω του φακού,
συγχορευτής και θεατής ταυτόχρονα. Δε διαφωνώ πως έτσι χάνονται πολλά από την
τελειότητα των κινήσεων, από το συγχρονισμό των σωμάτων ή την ακρίβεια των
εκφράσεων μα, ότι εισχωρεί είναι καθαρό συναίσθημα. Και δουλειά της Τέχνης
είναι πάνω απ' όλα να κεντρίζει την ψυχή. "
Γιάννης Σκουλάς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου